(चाल: जगदीशा जगत्‌पाला...)

कुणि दावा हो कुणि दावा हो, कुणि दावा राम विसावा हो ।।धृ0।।

बघता श्रमलो अनुदिनि त्याला, चैन नसे मन वांछि तयाला ।

त्याविण हृदयी रुतला भाला, विसर पडे निज-भावा हो ।।१।।

नेत्र तयाविण गळती सारे,कर्णि वि-वर्ण मलिनता मारे ।

शरिरी त्याचे भरले बारे, दास तया पदि न्यावा हो ।।२।।

काय मी चुकलो न कळे मला, सांगा कुणि तरि कळते ज्याला ।

सोडुनि प्रभु मज कैसा गेला ? तुकड्या तुकई लावा हो ।।३।।