(चाल: कसा निभवशी काळ..)

काय कुणा सांगता आपुले, ज्ञान - पाठ सारे ?

कोणि न दुसरा भासतसे, हे   भासरुप - वारे ।।धृ०।।

ज्ञानाचे वेगळा प्रभू तो, न कळे   ज्ञानाने l

निवृत्ती झालिया कळे मन, स्थीर    करा   कर्मे ।।१।।

शब्द-ज्ञान सर्वही व्यर्थ, झालिया नफा नाही ।

अनुभव तो घ्या कळुनि आवडी, आपरुप पाही ।।२॥

तुकड्यादासहि आस धरुनिया, भजतो श्रीगुरुला ।

विचित्र लीला तया गुरुची, न   कळे   आम्हाला ।l३॥