(चालः चल ऊठ भारता ! आता...)

औषधी घेइ़ नामाची I  ना दग-दग हो  !  पैशांची ।।धृ०।।

बिन पैशांची ही शेती ।  हरि तुज नेइल गृहि अंती ॥

नामेचि बहुत जन तरले ।

हरिचरणी रे  !  उध्दरले ।

सेविती रामगुण - प्याले ।

हि वाट शोध  सौख्याची । ना दगदग 0।।१।।

मायेने रोगी होता  ।  यमपुरीत लाता खाता ॥

ना शरण जाय कुणि संता । ठेविती शरीरि अहंता ।।

केवि सत्य साधन होय ?

खेचरी - भुचरी सोय ।

भरवसा तनूचा काय I

गोडि घेई    ब्रह्मरसाची  । ना दगदग o ॥२॥

दृढ वाचे भजन करीसी  ।  तव क्षणात तू उध्दरसी ।।

श्रीस्वामी अंकित दास ।  तुकड्यास लाभला भास ।।

राहती कितिक भजनात ।

होतसे तिथे प्राणान्त I

नसुनिही साच हो संत ।

स्मरताचि वाट स्वर्गाची I ना दगदग O ॥३॥