(चाल: भाब धरारे! अपुलासा देव..)

का भ्रमलासी,का भ्रमलासी? जा शरण गुरु-पायासी ।।धू० ।।

ही अवचित वेळा आली, सुंदर काया तुज धाली ।

रे! उघड सुखाची खोली, बघ अनिवाशी ।। जा ०।।१॥।

धन-जोड जमवुनी सारी, करिसी घरं-माडि-अटारी ।

मग शेवट होशि भिकारी, सोडुनि जाशी ।। जा ०।।२॥।