( चाल : धीरेसे आजारे . . ) 

उभा सामुरी मी तुझ्या दर्शनाला , 

अति लाजही वाटते या मनाला । । धृ० ॥ 

कितीदा तरी ऐकली गोड वाणी , 

परी एकही राखली नाहि कानी । 

पुन्हा दाखवू तोंड का मी तुम्हाला ? अति लाज ॥ १ ॥ 

तुम्ही आपुला देह कष्टी करावा , 

फिरोनी जना नित्य उपदेश द्यावा । 

परी मूर्ख मी , बोध अजुनी न झाला , अति लाज ॥ २ ॥ 

अशी शक्ति द्या की स्फुरे भावभक्ति ,

कराया सदाचार द्या अंगी शक्ति,

तुकड्या म्हणे काय बोलू कुणाला ? अति लाज ॥ ३ ॥

- निजामाबाद , दि . १३ - ०१ - १९५५