( चालः धन मत जोडे . . ) 

कसले मन निर्दय असले ! जे प्रसंगि कामि न आले ॥ ध० ॥ 

बोल बोलता गोड गोड हे , विशाल निर्मळ दिसते हे । 

जवळ जाउनी बघता क्षणभर , दगडापरि कोसळले । जे ॥१॥ सर्व लोक अमुचेच  म्हणूनिया,  उत्तम भाषण देते हे । 

प्रसंग येता जाउनि बघता , अग्नि परी जळजळले ॥ जे०॥२॥ स्वार्थासाठी सर्व बाजुनी , विनम्रता दर्शविते ही । 

तुकड्यादास म्हणे त्यागास्तव, दिसती असले नसले ।।जे०॥३॥

- नशिराबाद , दि . १६ - १२ - १९५५