काय करिसी शहाण्या ! । उघड झापड माझ्या प्राण्या ! ।।

पाही आनंदे  जगात । ब्रह्म कैसे ते नांदत ॥

अनुभवाविण काही । व्यर्थ बरळसी पाही ॥

तुकड्या म्हणे वाढे खेद । नको ठेवू द्वैत-भेद ।।