( चाल : कुरण तेरे . . . ) 

कशास फिरशी वनवन , वेणू घेउनि गायीसवे ? 

काय तुला संकष्ट पातले ? सांग तरी मज जीवे ।  धृ० ।। 

सोडूनि कटिचा पितांबर तो , वृक्षसाल घालशी । 

रत्नजडित मुकुटास काढुनी मोरतुरा लाविशी ।। 

दही दूध चोरण्या खुशीने धावशि पोरांसवे । 

काय साधणे आहे तुजला ? समजु तरी दे  नवे ॥ १ ॥ 

सकल जगत हे उद्यमी व्हावे  हेच तुझे सांगणे । 

स्पष्टचि कळते या जनतेला आता तव वागणे ।। 

मागिल काळी भावचि धरूनी तुजसंगे खेळवे ।

तुकड्यादास म्हणे या काळी भारत झाले नवे ।। २ ।। 

- मेडिकल कॉलेज नागपूर . दि . १३ - ०५ - १९५५